SİNAN VARDAR – GÜZEL GELDİN SİSTEM

Beşiktaş’ın dünkü 80 dakikası bir oldukça etkileyiciydi. Siyah-beyazlılar başkan karşısında oyun üstünlüğüyle maça damga vurdu. Kartal, rakibine yalnızca birkaç durum verirken, Beşiktaş’ın penaltı ve birçok da golden de yararlanamamasına futbol şanssızlığı diyebilirim.

Yeni sistem 3-4-3’te; Rıdvan ve Rosier kanatlarda ekibe sürat kazandırırken, Sihirbaz Ghezzal da geçen yılki üzere dayanılmaz performansını sahneye sundu. Ismael’in sisteminde Can Bozdoğan’ın da bir yıldız üzere parlamasını da es geçmeliyim. Batshuayi çok gol kaçırıyor lakin dünkü kazanma hırsını görmemezlikten gelmeyelim. Birinci devrenin sonlarında ceza alanında aldığı darbe penaltıydı lakin dürüst futbolcu olması nedeniyle kendini yere atmadı ve Beşiktaş’ın bu dönem bir penaltısı daha buhar oldu.

İkinci yarı satranç maçı üzereydi. Trabzonspor kaleye giden birinci topunda Cornelius fizik üstünlüğünü kullanarak golü bulurken konumda Vida ve Ersin’in ortaklaşa yanlışını da not düşelim. Beşiktaş yenik duruma düştükten sonra da sürat kesmedi. Beraberlik golünde Ghezzal’ın Rosier’e attığı kusursuz asisti tekrar tekrar izlemek gerek.

Etkisiz Alex çıktıktan sonra Kenan’ın gayreti de şaşırtan ve alkışa bedeldi. Yeni sistem Montero’ya çok yaramış üzere… Larin’in gördüğü kırmızı karta ne yazılır bilemiyorum. Muhakkak ki Beşiktaş’ı başından silmiş.

Özetle Beşiktaş yeni teknik yöneticisi Valerien Ismael’le hoş bir imtihan verdi. Ismael 3-4-3 sistemiyle hoş günlerin tanıtım sinemasını dün Trabzon’da sundu. Beğendik ve gelecek için umutlandık.

Konut sahibi takım kazanmaya alışmış bir grup. Dün bilhassa Dorukhan ve Cornelius çok düzgün oynadılar. Trabzonspor’un şampiyonluğu kutlu olsun. Hak ettiler ve kazandılar. Karadeniz Fırtınası; umarım Avrupa’da alacağı sonuçlarla ülkemizi gururlandırır.

TURGAY DEMİR – UZMANMIŞ!

Beşiktaş’ın üçlü savunma oynaması maç öncesi başımda meczup sorular oluşturmuştu. Trabzonspor’un ön taraftaki süratli ve teknik oyuncularına gün doğar diye düşünmüştüm. Maçın birinci dakikalarından itibaren soru işaretleri uçtu, gitti; Valerien İsmael, “Üçlü savunma uzmanıyım” diyordu ya hakikatten öyleymiş. Sistemi kusursuz uygulattı.

Nwakaeme, Visca, Bakesetas üzere oyuncular topla buluştukları anda Josef, Can, Ghezzal, Rıdvan, Rosier hem baskı uyguladılar hem de topu rakip alana çok düzgün taşıdılar. Savunmadaki üç stoper de risk almadan topu ön tarafa göndermeyi bildiler. Kaçırdığı penaltı dışında Batshuayi bile en güzel oyunlarından birini oynadı.

Maç uzunluğu üç durum bulan Trabzonspor bir gol atarken, çok daha fazla konum bulan Beşiktaş da bir golde kaldı. Yenilen golde Ersin’in kaleyi gereksiz yere boşaltması büyük küsurdu. Beşiktaş golden sonra beş dakika önemli panik yaşasa da kısa müddette toparlanıp Rosier’le golü bulurken, Uğurcan’ın da bu golde kusuru olduğunu söylemeliyim.

İki kadro da nitekim büyük bir uğraş örneği sergilediler. Siopis, Dorukhan Trabzonspor’un en güzelleriydi. Beşiktaş’ta, arkadaşlarına nazaran nispeten etkisiz olan Teixeira dışında makus oyuncu yoktu.

Siyah-beyazlı oyuncular bitiricilik noktasında biraz mahir olsalar maçı kazanmaları işten bile değildi. Sonuç olarak, Trabzonspor aslında şampiyon, Beşiktaş ise kalan haftalar için uygun sinyaller verdi.

Zorbay Küçük’ün penaltı ve kırmızı kart kararları hakikat. Birtakım oyuncuların sarılarını es geçerken, kimilerine da gereksiz gösterdi. Batshuayi’nin konumu penaltıydı fakat öncesinde de faul olabilir. VAR devreye girip soru işaretlerini gidermeliydi.

YUNUS EMRE SEL – HER ŞEYE KARŞIN

Trabzonspor dönem başından beri bir oyun tertibine bağlı kalarak, isimlerden ve eksiklerden bağımsız, şaşırtan bir istikrarla yoluna devam ediyordu. Güya uzun vakit boyunca efsanelerden dinlediği bir kıtayı keşfe çıkan adanmış bir mürettebatı vardı Trabzonspor’un.

Yolda geri hizmete çekilenler oldu, düşenler, yorulanlar oldu lakin kürekler bir an olsun boş kalmadı. Edgar Ie, Hugo, Gervinho, Hamsik, hatta vakit zaman Djaniny ve Nwakaeme üzere oyuncuların eksiklerine karşın tertip kendini ayakta tutmaya devam etti.

Burada gerçekçilik ve akıl, Trabzonspor’u bu yarışta tutan ögelerin başında geliyordu. Birinci yarı boyunca Beşiktaş’ın baskısına ve oyun direncine karşılık vermekte zorlanan Trabzonspor, eksiklerini gerçek okuyarak ikinci 45 dakikaya yeni bir anlayışla başladı ve golü bulmakta gecikmedi.

Beşiktaş direnci, pas suratı ve baskısıyla Trabzonspor’un sol kanadındaki zafiyeti sonuna kadar kullandı. Gerçekten evvel penaltı, akabinde da gol bu kanattan gelişen sayısız ataklar sonucunda geldi.

Zorbay Küçük de maçın ruhunu okumaktan uzak kalan performansıyla maçı vakit zaman gerdi. Verdiği ve vermediği kartlarla oyunun akışına müdahaleleriyle vasat altı bir idare sergiledi. Siopis ve Larin ortasındaki uğraşta verdiği kararlar gerçek fakat eksikti.

Larin’in çıkışı sonrası Trabzonspor ön alanda biraz daha aktif üzere görünse de bu aktiflik verimliliğe dönüşemedi. Maçı süper bir koreografiyle açan Trabzonspor tribünleri ise son dakikaları kabul edilemez bir sessizlikle geçirdi. Hatta tabiri caizse ses değil, bu sefer sessizlik rekoru kırdılar.

Maç sonunda Trabzonspor oyuncuları ve teknik grubu alanda olanı alanda bırakmanın faziletini bir sefer daha gösterdi tüm Türkiye’ye. İstanbul’da gibisi maçlarda istenen skoru elde edemeyen mesken sahipleri maç sonunu hakem ve federasyon üstünde baskı kurmak ismine gerginlikle gölgelerken, Trabzon’da bunun tam zıddı bir manzara vardı.

Tahminen de Türk futbolunun muhtaçlığı olan şampiyonluk yarışı bu biçimde maç bitimi gerginlikten uzak, centilmenliği elden bırakmadan, kayıpları da oyunun bir kesimi gören başkanlardı yıllardır, kim bilir?

ERMAN TOROĞLU – TADINA VARA VARA…

Skor berabere… Pekala oynanan 90 dakikaya nazaran skor berabere mi olmalıydı? Bence hayır. Oynadıkları futbola nazaran Beşiktaş dün gece galibiyete daha yakındı. Yani 1 puanı kazanan bence Trabzonspor oldu. Kaybeden de Beşiktaş… Maçın en yeterli durumunu Djaniny yakaladı. Olağandışı bir hareketle vuramadı.

Trabzonspor’un attığı golde Beşiktaş kalecisinin büyük yanılgısı vardı. Yani maç için çok şey söyleyebiliriz. Aman aman olmadı. Heyecan yüksekti, kalite o kadar âlâ değildi. Beşiktaş’ın attığı golde de Trabzonspor kalecisinin duruş kusuru vardı. Oradan golü yersen yanılgı kalecide olur. Ancak sağ tarafından gol yersen kusur sende olmaz.

Diyeceksiniz ki futbol yanılgılar oyunu. Dün iki grup da bayağı yanılgı yaptılar. Beşiktaş’taki teknik yönetici değişikliği haliyle alana yansımış. Ancak şu gözüküyor… Beşiktaş teknik yöneticisinin beden lisanı kenarda yeterli gözüküyor. Bir de dersine yeterli çalışmış.

Birinci yarıda Nwakaeme ile Trabzonspor 10 kişi oynadı. Abdullah Avcı, ikinci yarıda yanlışsız bir değişiklik yaptı. Lakin dün 90 dakika boyunca oyunun direksiyonu Beşiktaş’ın elindeydi. Trabzonspor orta alanı çok açık bıraktı. Sebebi de geride oynayan oyuncuların fazla geri kaçmaları. Doğal bunda defanstaki sakatlıklarının da bu olumsuz durumda büyük hissesi var.

Futbolda şöyle bir şey var; yenemeyeceksen kaybetmeyeceksin. Şampiyonluğa giden Trabzonspor dün bunu yaşadı. Bir de şu vardı. Bir an önce şampiyonluk çeşidi atmanın gerginliği gözüktü bordo-mavili oyuncularda. Hiç gerek yok.

Zira art taraftan kovalayanlar da aman aman oynamıyorlar. Onların da önümüzdeki haftalarda çok güç maçları var. Trabzonsporlu oyuncular “Bir an evvel şampiyon olalım” diyeceklerine, “Tadına vara vara şampiyon olalım” deseler gayeye daha kolay ulaşırlar. Zira bunun için ortam daha müsait.

Maçın hakemi az kusur ile maç yönetti. Bu tip maçlar zordur. Ghezzal ve Rosier dün gecenin iki güzeliydi. Trabzonspor oraya bir türlü tedbir alamadı. Zati golü de oradan yedi. Yalnız şu var; son dakikalarda oyuna giren Marek Hamsik bundan sonraki maçlarda oynarsa Trabzonspor için birçok sorun biter.

REHA KAPSAL – OYUN HARİTASI

İki büyük grubun maçında Trabzonspor’u bekleyen problem Beşiktaş’ın yeni teknik yöneticisiyle çıkmasıydı. Misyona başlaması ekibe kesinlikle yansıyacaktı. Geçtiğimiz haftalara nazaran disiplinli, yüksek konsantrasyonla uğraş eden, coşkulu bir oyun oynayacakları ortaya çıkmıştı. Yeni oyun dizilişleri 3-4- 2-1 formunda yer aldılar. Top ayağındayken 3-2-5’e döndüler.

Orta alandaki 4’lü yerleşimlerdeki iki kenar beki en değerli hamle silahlarıydı. Hakikaten de bilhassa Rosier’in kanadını yanlışsız bir biçimde kullandılar. Trabzonspor’a nazaran pres ve karşı presi yüksek güçle uygulamalarına karşın birinci devrede ceza alanına girişleri fazla yapamadılar.

Trabzonspor’da omurgada yer alan ve farkın oluşmasında kaliteleriyle öne çıkan savunma ikilisiyle Hamsik’in olmaması oyunu etkiledi. Ayrıyeten Peres’in yokluğu, Dorukhan üzere orta alana tempo getiren ismin de savunmanın sağında kullanılması taşıyıcı kolonları yani savunma ve orta saha istikrarını bozdu. Bu türlü bir oyun kontrolsüzlüğü ortaya çıkmasına neden oldu.

Trabzonspor top ayağındayken, Beşiktaş 5-4-1 üzere bir durum aldı. Kenarlardan daha fazla oynamaları gerekiyordu. Bunu fazla yapamadıkları üzere geçmiş maçlara oranla organize de olamadılar. Ataktaki oyuncuların yalnızlığının yanı sıra, kenar beklerinin ve orta alanların atağa takviyesi yetersizdi.

Cornelius’un goldeki koşusu çok kıymetliydi. Bunu orta alandaki iki oyuncu da neredeyse hiç denemedi. Rakip savunmanın istikrarı böylelikle bozulmadı. Bu da Trabzonspor’un durum bulmasını olumsuz istikamette etkiledi. Trabzonspor’un en zayıf savunma istikameti olan sol kenardan çok yüklenmeyi ziyadesiyle yapan Beşiktaş Rosier’le de golü buldu.

Trabzonspor oyun alanları yaratamadığı üzere rakibini de hem enine hem uzunluğuna fazla koşturamadı. Tempo yapamadı ve kaptırdığı bölgede hem baskı hem de derinlemesine savunma yapan Beşiktaş’a karşı oyun haritasını istenen düzeylere çizemedi.

İki kadro da yüksek tempolu oyunun karşılığı olarak hak ettikleri 1’er puanla alandan ayrıldılar. Liderliğini ve puan farkını koruyan Trabzonspor, her zamanki üzere şampiyonluğun en büyük adayıdır.