0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

YUNUS EMRE SEL – TABAN BOZDU

Oynanacak mı, oynanmayacak mı? Oynanmalı mı, oynanmamalı mı? Temizlenir mi, temizlenmez mi? Sorular vardı maçtan evvel. Karşılığını o an prestijiyle kimsenin bilmediği sorular. Muhakkak ki gerçek planlanamamıştı bu hafta sonu için fikstür.

Her iki ekip oyuncuları da bu soruların rehaveti ve konsantrasyon dağınıklığıyla çabasız ve donuktular. Rize mesken sahibi olmanın avantajını saha dışı argümanlarla, yalnızca işine gelen yerleri küreyen traktör üzere mesela, lehine çevirmeye çalışıyordu. Ama Trabzonspor kendi traktörünü, buldozerini mi demeliyim, yanında getirmişti: Siopis…

Oyunun kısırlığı, “Ben ferdî kusurların skoru belirleyeceği bir maçım” diye anons geçiyordu adeta. Trabzonspor, vakitle ince ince yağmaya dönen kar taneleri ortasından iki inceci oyuncunun dokunuşlarıyla skoru lehine çevirirken kimse aslında tam olarak ne olduğunu anlamamıştı. Djaniny’den ve Abdülkadir’den öbür…

Trabzonspor’un golünden sonra baskılarını artıran Rizespor, penaltıyı Pohjanpalo’yla gole çevirdikten sonra öz itimat buldu. Temposunu artırıp Trabzonspor kalesine daha sık gelmeye başlayan Rize, ikinci sefer penaltı kazandı. Pohjanpalo, topu birebir yerden ağlara gönderdi.

Üst üste gelen iki golden sonra Trabzonspor değişikliklerle maçı dengelemeye çalıştı, golü de Djaniny ile bulup eşitliği sağladı. Tabanın Trabzonspor’un alışıldık oyununu oynamasına müsaade etmediği üzere Rize, dönem başından beri Trabzon’un kanayan yarası olan sol kanadı tabiri caizse çökertti.

Uzatmalarda Erce konumu sezmekte geç kalınca hakem üçüncü sefer penaltı noktasını gösterdi. Pohpanjalo, topu birebir yerden bir sefer daha ağlara gönderirken Trabzonspor ligdeki ikinci yenilgisini alıyordu.

Trabzonspor ismine kaybedilen üç puanın yanı sıra, “Acabalar” barındıran oyuncuların çokluğu bir kere daha göründü.

REHA KAPSAL – TERCİH!

Trabzonspor ağır favoriydi. Bunun en büyük nedeni topa sahip olduğundaki hamle gücünün kalitesiydi. Üstün Lig’de neredeyse her maça 1-0 önde başlıyordu. Dönem boyunca da rakiplerine bu tehdidi hissettirdi.

Düşme potasında yer alan, bir türlü istenileni veremeyen Rizespor’a karşı da maçın çok kolay geçeceği öngörülüyordu. Lakin bunu bozan en büyük etken hava ve saha kuralları oldu. Bu ortam Trabzonspor üzere top ayağındayken rakibe baskı yapan, atak çizgisinde teknik marifetleriyle rakiplerin istikrarını bozan oyuncuları olumsuz etkiledi.

Kaliteleriyle rakibin istikrarını bozan oyuncular için bu türlü yerde istedikleri hareketleri koordine yapmak kolay değildi. Gerçekten maç boyunca da ziyadesiyle hissettiler.

Abdullah Avcı’yı yanılgıya düşüren Göztepe maçı oldu. O müsabaka git-gelli çok süratli oyun, bol aksiyon, şiddetli koşular ve sprinter oyuncuların öne çıktığı bir gayret olmuştu. Cornelius, Bakasetas üzere oyuncular o yüksek eforlu oyun içinde istenilen performansı sergileyememişti.

Ancak driplingin yapılamadığı, daha çok rakip yarı alana yerleşip oynanacağı bir yerde mutlak Cornelius üzere bir temas oyuncusu ile Bakasetas üzere duran topları uygun kullanan birine gereksinim vardı. Zira olumsuz hava kaidelerinin yarattığı ortam, topu tutacak, kadronun sete yerleşmesini sağlayacak oyuncuları çağırıyordu.

Avcı’nın 11 tercihinin Göztepe maçıyla muadil olmaması gerekirdi. Bambaşka iki rakip, başka top oynayan, başka oyuncu özellikleri olan iki kadro vardı. Daha güçlü, yere sağlam basan, ikili uğraşlarda rakibi bozacak, işler berbat gittiğinde kişisel olarak farkını hissettirecek oyuncular tercih edilmeliydi.

Olağan ki futbolda şunu unutmamak gerekir: Her tercih bireylerden vazgeçmektir.

Saha içindeki bu süreci Avcı maçtan evvel kurgulamalıydı. Trabzonspor şu ana kadar ligde başarılı bir performans sergiledi. Şampiyonluk seyahatinde doğal ki dertler olacaktır. Bordo-mavililer, moral ve motivasyonlarını bozmadan, taraftarının da dayanağıyla bu sorunları atlatır.

Dönem başından beri ligde fark yaratan, çok çalışıp emek harcayan Trabzonspor lig liderliğini ziyadesiyle hak etmiştir.